aşk'ın beyaz hali

Biraz beyaz peynir, daha fazlası gerekmez. Hadi bir de su yanında, damağı dili hazırlamak için zevke. 

Kalabalık oldu mu şenleniyor insan, bir masanın etrafında, biraz keman kulağında, muhabbet bağı'ndan girip Heybeli'den çıkıyor. Yalnız oldu mu efkara teslim, gün, gece, akıl, fikir, ne varsa! Kadeh yuvarlanıyor elinde adamın, yudum yudum akıyor boğazından anılar. Sonra gelsin gözyaşı, kalsın buğulu bakışlar.  

Yeryüzünde her iki ruh haline de eriştirebilen yegane içki, rakının ta kendisi. Serin serin değip de dudağına, içinde bir yangın çıkaran biricik. 

Aldatmacası değil bu onun, tam tersi, büyüsü. 

İşte bu yüzden tutkunlarının gözü ondan başkasını görmüyor. 

İşte bu yüzden rakı, biraz aşk gibi.