Kork-ma!

Gözlerine bakıyorum. O görmüyor. Görmediğini sanıyorum. Ucundayım burnunun. İzliyorum birkaç saniye yalnızca. Tam içine dalıyorum, uykuya düşer gibi, kaçırıyorum gözlerimi içinden, gözlerinden. İçine bakmak, hem benimleştirecek sanki onu, benleştirecek hem de uçuracak ellerimden diye korkuyorum.

Korkmak.
Neden?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hasan'ın Rüyası

Aç!